ZENCI KARDESIM
Beyaz Anneliğiyle yan masada
Afrikalı kardeşim
Gözleri tam asyalı
önündeki ekmeğe bakıyor
Bir Eli bardakta
Patetesi avuçluyor diğeriyle
önündeki kolanın kamışı burnunda
öylesine istahlı içiyorki
öykünüyorum genç bünyeye
Benim özlediğim geçmişim değil
gençliğimdi aslında
Karnının üzerine yaslıyor kamburunu
Çökük omuzlarında
Derin Derin soluklanıp,
geriniyor...
ve alıyor atarisini eline...
Masanin üzerinde
bitiremedikleri...
iştahla bakiyorlar .
Durup düşünüyorum…
Aklıma Geliyor!
Akbaba pususunda dogrulmaya çalişan
Zayıf,
kara cocuk
Yaşıyormu ?
Onun Annesi bulunamadımı hala?
01 schweiz 2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Siir,Roman;öykü