YABANCI...

susturulmuş gece karanlığı

sus pus olmus sabahın aydınlıgı

Ayazda kalmış güneş 

ilerliyor kurşunu …

parlayacak birazdan

patlayacak gün ortası

masmavi bir gökyüzünün gözlerinde

Susmayacak....

mevsimden mevsime,

hep koşacak;

yine coşacak.

Ve adımlar karanlıgın yanından

Yavas yavas ilerleyen

  Ay Aydınlığına

Ve bayramlar tüm günün renginde

neşeyle

Bugün olmasa

şafakla mutlaka

Doğacak güneşten parça avurtlarında.

Bir kahpeliğin içindemi saklı sevgi?

Kedi gibi Nankörlüğün göstergesimi

Ne söyledi

Nede güzel söz etti

Geldi

Gülümsedi

ve gitti

işte ! Buydu tüm hüneri

Bendeki Aşk olmasa

onunda Görülmez heybeti.

Düz camların içindeki Yassı odalarda, kırıkdökük birkaç mobilya

ve

ışıgın en son ulaşığıi köşede

Nemli; çürümüş duvara yaslı döşşek üzerinde

ıslak elbisesinin içinde

Kaskaıi ve kırış kırış yüzüyle

Damaklarına büzülmüş dudaklarını ıslatabıliyor diliyle

Sanki;

Hayatta değil gibi, içindeki nefesi dışarı üflese

Son canı !

Kanını terkedecek misali

Elimi dokunsam

irkilmeyecek türden hareketsiz

iliklenemeyen ceketine sarılmıs kolları

kaburga kemiklerine yaslıyor

kamburunu

Her iki eli

Düğmenin iligini Arar gibi...

öte dünyadan gelmis zebani misali iri ve titremekli

Sanki:

Alacaklı gibi yapışmış yakasına

Ne istediğini bilmez Nerwöz...

Bütün Hayat!

Dişarida kalmiş okuduklarında

Eğilip kulağına fisıldasan

Ağlamaklı olmayan tüm ses tonları

Yabancı...

Anladınmı Hancı?

Anladınmı Köşede kıvıilmış uyuyanı?

O sadece bir yabanci

Yabanci.

17 Haziran 11

1.