HAYATA DÖNÜS...

HAYATA DÖNÜS...

Bundan on yıl önce bir kar

o zamandan bu zamana aralık , hiç bukadar soıuk olmamıştı.

Son olarak sığınılan odanın pencereleri kırılmıs,

dışarıdan içeriy tazyikli su sıkılıyordu

Sırılsıklamdık…

üzerimizde Ağır işmakinalarıyla çalışmaya devam ediyor

Tavanda delikler açıyorlardı.

Kafamı kaldırıp Delikten içeri baktım

Maskeler ve üniformalar karanlıktı…

Delikten içeri bir namlu uzandı

Kafamı omuzlarımın arasına gömüp boynumun tüm

ağırlığıyla patlama sesıni bekledim.

Bir kurşun !

Benim için Zamanı durdurabilirdi

En köşede, battaniyelere sarılı arkadasişım hareket-siz yatıyordu…

Poyrazın zamandan beklentisi neydi?

Saniyeler onun için nasıl geçmekteydi?

Gözlerimi: karşimda yüzü bana dönük oturan

aynı mahalleden kapı komşum olan Fıratın gözlerine diktim.

Islaktı kirpikleri

Is tutmuştu yüzü...

Tarlalar gibi sürülmüş saçları düz ve kafa derisine yapışmıştı

Islak ıslak gülümsedi

Nede güzeldi...

Ayaga kalktım,

birbirine sarılı kollar

ve ıslaktı bakışmalar.

Aynı köşede oturan, battaniyelere sarılı başka bir arkadaşımı ziyaret etmek için ayaga kalktım ve yürümeye başladım.

Aksıyordu Ayağım.

Dar odada bulunan herkesin yüzüne bakiyordum

ve

her gördüğüm yüzde dahada büyüyen gülümsememle

ö.orucundakilerin etrafında çember oluşturduğu

yaralı arkadaşlarımın yanına

gitmeye çalışıyordum…

Bir el Yakaladı dirseğimi telaşla

-Neden Aksıyorsun?

Neyin var?

diye sordu Umut Abi...

Sol Ayağımı havaya kaldırdım

ayakkabım yoktu

Ayakkabı olan ayağımı indirip diğer ayağımı havaya kaldırdım

ayakkabımın

tabanı yüksekti...

Gülümsedi.

Karadenizliydi: inat etdi...

-Iyimisin, Dedi?

Ellerine saçları dökük keline, yüzüne baktım

Sarı;

Bıyıkları kararmıştı

Belliki Ateşte en çok o yanmıştı.

-Iyiyim Abi, senin birseyin varmı? Diye sorduğumda

-Bana birşey olurmu?

Bak!

Canavar gibiyim...

Gülümsedi ! Bana, o karanlikta;

Inci gibi geldi sapsarı dişleri…

Birisi Aşsağıya dogru montumu çekiştirdi.

Dağılmış saçları

Kıvır kıvır sakallarıyla

Kara elmas

diyarından

çingene…

Çaputla sarılı eli

Kopmuştu parmakları

-Hayrola?

Tek başına ayaklanmışsın

dedi

Sesli gülümsememi tutamadım içimde

Dizlerimin üzerine eğildim

Çingenenin başını yasladım

göğsüme…

Islak saçlarından öptüm

Kafami kaldirip etrafima bakındığımda anladım

... bırazdan kopacaktı kahkaha...

Fırsat bırakmadı fırat başladı

Şarkıya…

Soğuk sular içmeden

çaıir çimen gezmeden

ben sevdim deme

Güzel kız

Nazlı kız

Gel etme

gel

etme

Ah ! Etim yanıyor

vurulmuş sırtından ciğer yarem

Dur gitme

dur gitme...

Alev Alevsin

Kıpır kıpır yüreğin

Kelepçeye sığmaz bileğin

Al tenim senin olsun

Al Al güllerle dolsun

Güzel yar

Nazlı yar

Gel etme

Gel etme

Ah...

Etim yanıyor

Dur gitme

Sarkıdan sonra Alkıslıyordu herkes

Bir tek çingene !

Bir elini vuruyordu diğer dirseğine

sonra duraksadi ve

gülümsedi,

yetmişikibucuk millete.

Derin sukunet Hakimdi

ve

ağır makinaların cezası

kesilmişti…

Ahmet ögretmenin yanik sesi

Işte şiir

dedirtti...

Anne !

Sen,

barikat önlerinde

Ben,

vurulup düşmüşüm inlerinde

Hangi gaz hayat getirmiş

hang silah sukunet

öldüm sinir içmekten

merminin açtiğı delik

gülleremi bereket

hayatsa verdikleri Neydi bombayla istedikleri?

ögretmen Ahmet anlatıyor, ögrenciler dinliyordu...

Sanki;

söyleşide gibiydi,

buharla ısınan insanlar...

ölüm:

Gerçekten yoktu !

Sadece yaşamak var...

yaşamadan geriye kalmak.

işte budur gilgameşin içtigi hayat suyunu bulmak !

Yok !

Ölmüş olmak

Genç kalmak,

diri yaşamak

sarkiıar ve şiirlerle…

ö. orucundaki Aydın abinin yanına oturdum,

Omzuyla omzuma vurup

Ne yapiyorsun lan burada?

Dedi...

Cikişa bir adim kala

Alp Ata vurdu omuzuma

Sendeledim

Yanimdan geçişini izledim

Bir Adım önümde,düştü yere

Ben ömrümde

Bukadar çabuk ölüm görmedim gözlerimle

Geri döndüm

Abi Ateş ediyorlar

Dedim...

-Dişari çikıyoruz

Dedi...

Bekledim,bekledim

Zamanın katili ses vermedi

Dısarı çıktım, buz kesti ayagımı

19 Aralı ikibin kimin?

Bir gurup Işbirlikçinin

Hayata dönderen adinin

yada

Sefil perişan devletin

Onedokuz aralık ikibin 

kimin?

Aralanmayan sabahı gecenin ciğerlerde hardar gazı

Kulaklarda bombası

ses dişlere çarpmasın

aı ağzını

zar patlamasın.

Heryerde bir delik,

nedir bu aşif 

Yetim mizrabim hatanelik

dizden yukari kesik

döndü hayata olmayan ayağıyla

Sabaha karsı maltada

bir aşagi bir yukarı voltada

uç kişi biri onalatısında

elinde sapanı

simsayahıi saçları

onaltıydı yaşadı

onyedi yarım kaldı

kapıya vardı

sırtını dostuna yasladı asma kilit duvarda paslı

düşleri var dibinde

heyecanlı…

Birses duydu uzaktan…

Arkadaşlar operasyon…!

Bir bilye deride

Gerildi elde

gezyok

arpacık yok

Gözün gördügünü babullenecek yürek yaratamadı tanrı…

Karanlıktı her yan

Bir asker göründü kapıdan

Bir sonrakı bilyeyi atan kahraman

vuruldu karnından.

Vuran!

Korktu vurulandan

Vuran!

Kaçtı kahramandan

Maltada bir ceset

soğuyup çürüyecek

Elinde bilye

Kisa yelek belinde

Büyük düşleriyle küçük bir melek

Tanrının sopasıyla hayata dönecek

Gülecek

gezecek

eglenecek…

Duvar dibi var gidilecek

Kalk kahraman kalk!

Bu yol yürünecek

Sürgülü kapi soğuk

eriyecek..

EROL ELMAS

10.11.08