SEN DEGIL CANIM

SEN DEGIL CANIM

sokaklari sarmislar
ellerinde silahlari,celik kalkanlariyla
öbek öbek toplanmisiz bir kenarda
Korku;
gözlerimizi islatiyor.
Titreyen bedenleri kimse yadsimiyordu
Her eriskin koynunda
cigirtgan cocuklar.
Kesik soluklar arasinda
alinlarina yer bulmaya calisiyorlar
Cocuklar!
Tuzlu korkulari kuru
bir kir birakiyor yanaklarimizda


Boynuma yasladigi cocuk basini
Zaman zaman dayiyor avurtlarima
Kirpiklerimin altindan bakiyor üniformalilara
Günes carpigi silahlar
yakaladigi her bakisa
karanlik birakiyor...



Bir ara yakaliyorum serifemin
kacamak gözlerini
Sanki günes
Bagrina saklanmis bulutun
saplanmista, cikamiyor aydinliga...
Lüle Lüle saclari
mini mini parmaklari
simsiki kollari omuzlarimda
Kürek kemiklerimi avucluyor. ..
Tutsagi gibiyim korkularinin
Nefes alsam inliyor
Elimi oynatsam titriyor .


Annemi ariyor gözlerim
Babam^la birlikte sürgünde .
Abim!
Cam agacinin dibinde
ayi iciyor tatli tatli

üzüm olmazsa sarmasik
Bizim olmazsa cicek
Agac olmazsa toprak
Biz olmazsak, dünya ve yaprak güzel degil.
ormanlari yaratan camdir
kozalak ici hem bal hem gamdir.

Kücük kardesim kaldiriyor basini
Anliyor bi careligimi
en uzagindaki söz yegdir
kücük bir cocugu yatistirmaya
yakinindaki gözden ...

Abim ! diyor
olsaydi burada
gelirdi abim
burada
     yasasaydi...
Daha güclü sariliyor
korkarak kaybetmekten
birakma abi beni...!

Seslendi bir polis
`Sen,
     ufaklik;
ayaga kalk!
ürperdi kardesim...
Egilip
   fisildadim kulagina
Sen degil canim.

schweiz 08 
11.11.1981
ErolElmas